Pine Plains

Við höfum verið hjá Stan og Söru hér á Bean River Road næstum sólarhring og njótum hverrar stundar 🙂 Við komum til þeirra um kl. 11 eftir að hafa keyrt frá Woburn eftir atburði morgunsins . Það var mjög gaman að hitta þau aftur eftir 2 ár og það var eins og við hefðum verið með þeim um síðustu helgi. Okkur finnst við svo velkomin og hefðum viljað eyða meiri tíma með þeim en við förum héðan upp úr hádegi, Stan segir okkur að það sé mikil umferð í átt að JFK á föstudögum og við þurfum góðan tíma. Í gær skoðuðum við sveitina hér með Stan, borðuðum á tveimur mjög góðum veitingastöðum, annar svona lítill sætur staður þar sem við fengum hádegismat en hinn var ekta amerískt steikhús. Sara og tvö barnabörn hennar hittu okkur á steikhúsinu og við borðuðum öll saman, sem var mjg gaman. Sveitin hér er mjög falleg, mjög ólík miðborg New York og við elskum þetta umhverfi, svo rólegt og allir svo elskulegir og ekkert stress 🙂 Við fórum líka í mall hér sem Stan og Sara kalla Haukurmall, því að Haukur (mágur minn) verslar þar þegar hann er hjá þeim. Eftir að hafa skoðað umhverfið komum við heim til þeirra og kjöftuðum fram að miðnætti en þá dröttuðust við í svefn. Í morgun vöknuðum við upp úr 8 og komum niður og höfum setið hér og kjaftað um alla heima og geima, því það er gaman að tala um allt mögulegt við Stan og Söru. En nú er ferðalagið því miður á enda og næsta færsla verður frá Miðbrautinni og þá verða settar inn myndir. Until then…. see you 😉

Ævintýralegur dagur

Við vöknuðum í morgun ekki við vekjarann í símanum heldur við viðvörunabjölluna á hótelinu. Ég kíkti út um augað á hurðinni og sá reyk svo við drifum okkur í einhverjar spjarir, tókum vegabréfin, peninga, lykla og annað sem við mundum eftir og drifum okkur niður tröppurnar. Sáum að herbergið á móti okkur var opið og reyk lagði út frá því. Við vorum með þeim fyrstu út og fólk dreif sig niður misklætt og misjafnlega á sig komið syfjað og vitlaust. Við vorum ekki mjög syfjuð eftir að hafa vaknað nokkrum sinnum um nóttina við einhver læti en spáðum ekkert í það á þeim tíma. Fljótlega var ljóst að ekki var um eld að ræða en reyk lagði frá herberginu á móti okkur. Niður kom einhver slökkviliðsmaður og sagði að hæðin okkar 2. hæð væri lokuð og farið með hana sem “crime scene” og að við fengjum ekki að fara upp nærri strax. Það hentaði okkur ekki því að við höfðum ætlað að leggja mjög snemma af stað til Stan og Söru en fljótlega fór einhver inn og við fylgdum í kjölfarið og fórum inn á 2. hæð sóttum allt draslið okkar og höfðum okkur á burt. Meira seinna um viðburðaríkan dag hjá Stan og Söru 😉