Við rötuðum á fornar slóðir í leit að hóteli í gærkveldi. Við höfðum gist í þessum bæ og á þessu hóteli þegar við vorum á ferðinni 2006, ég veit ekki hvort hægt sé að kalla bæinn “little” en mér fannst þetta eitthvað svo flottur haus 🙂 Hvað með það við gistum hér í nótt og í gærkveldi fórum við á “Perkins” að fá okkur að borða og auðvitað borðuðum við næstum yfir okkur. Við höfðum hringt heim í gærkveldi og heyrt í spenntum ferðalöngum og svo aftur í morgun. Eftir morgunmat og svoleiðis höldum við ferðinni áfram meðfram ströndinni og upp til Canaveral og þaðan beint yfir til Orlando. Þar tékkuð við okkur inn á hótelið okkar þar sem við eyðum næstu tveimur dögum í eitthvað skemmtilegt. Gormarnir koma svo í kvöld með flugi og ætlum við að taka á móti þeim. Kristján ætlar að leigja bíl svo að það verði nóg pláss fyrir alla. Vel á minnst við fengum annan eins eðalkagga, Dodge Grand Caravan nema bara bláan í þetta skipti. Jæja nú er ég að hugsa um að hafa mig á stað í morgunmatinn hér á Best Western í Stuart, svo þar til næst…. heyrumst 😉

Nú höfum við lokið við síðustu kvöldmáltíðina hér á skipinu og afhent þjónunum okkar þeim Ted, Cristinu og Josep þjónustugjöldin þeirra. Þau hafa séð ótrúlega vel um okkur, við virðumst alltaf vera með góða þjóna í þessum ferðum okkar. Hún Stacey herbergisþernan okkar var líka kvödd með virtum og hún sagði að við værum bara snyrtileg 😉 Í fyrramálið þurfum við að losa herbergið fyrir 8 og förum við svo bara á Windjammer í morgunmat og bíðum svo eftir að vera kölluð upp. Við erum með bláa miða sem þýðir að við verðum kölluð upp u.þ.b. kl. 9:30. Eftir það er svo bara að endurheimta farangurinn sem við afhentum í kvöld og svo leitum við bara að rútu frá bílaleigunni sem keyrir okkur á leiguna þar sem við fáum nýjan kagga og þá er okkur ekkert að vanbúnaði en að hefja ný ævintýri. Svo koma gormarnir okkar út á mánudaginn og þá verða nú gleðifundir 🙂 Þar til næst og þá á landi, góðar stundir…

Nú er þessi dagur að kveldi kominn og við höfum notið okkar vel í dag. Í kvöld eftir matinn fórum við í leikhúsið til að sjá töframann, Phillip Kaiser og sá var að betra taginu. Maður skilur ekki alveg hvernig hægt er að láta fólk hanga í lausu lofti, hvað þá að það hverfi hreinlega alveg og jafnvel einhver annar komi í stað þess. Ja við urðum eiginlega orðlaus yfir þessu en við erum auðvitað ekki galdramenn 😉 Á morgun látum við okkur bara líða vel, förum í ræktina og skoðum þá hluta skipsins sem við höfum ekki kannað ennþá. Hér á eftir eru nokkrar myndir svona til gamans og eru þær af alls kyns furðuverum 🙂